نتایج مهم آموزشی از رتبه‌های برتر کنکور 1403

امسال 29 نفر از 30 رتبه‌ی برتر کشوری در سه رشته‌ی تجربی، ریاضی و انسانی کانونی بودند. 

در رشته‌ی تجربی، هر 10 نفر و در رشته‌ی انسانی، هر 10 نفر و در رشته‌ی ریاضی، 9 نفر از 10 نفر کانونی بودند.

14 نفر از این رتبه‌های برتر کشوری در بیش از 50 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرده بودند، 9 نفر در بیش از 100 آزمون برنامه‌ای شرکت کرده بودند.

جالب است بدانید صبا معصوم‌نیا که رتبه‌ی یک کشور تجربی است، بیشترین تعداد پاسخ‌های صحیح را در سال آخر داشته است: 4295 پاسخ صحیح فقط در سال آخر.

رتبه‌ی 7 کشور تجربی، علی خلیلی از ساری هم با 4041 پاسخ صحیح در سال آخر نفر دوم پاسخ‌های صحیح است. 

عضو باشگاه هزارتایی و پانصدتایی شدن کار دشواری است و این دو رتبه‌ی برتر هر کدام بیش از 4000 پاسخ صحیح در یک سال داشته‌اند.

نفر سوم این فهرست مهرزاد مشایخی، رتبه‌ی 3 کشوری انسانی از تهران است که 3780 پاسخ صحیح در یک سال داشته است؛ ویژگی آموزشی مهرزاد مشایخی خودآموز بودن و خودخوان بودن خاص و استثنائی اوست. 

در یازده سال گذشته کدام شهر بیشترین رتبه‌ی زیر 10 کشوری را داشته است؟

پاسخ: این شهر، تهران نیست! 

پارسال اعلام کردیم که جدول 10* 10 تکمیل شد و برای دهمین سال متوالی هر 10 نفر رتبه‌ی برتر کشوری کانونی هستند. 

امسال هم برای یازدهمین سال پیاپی، 10 نفر اول کشوری کانونی هستند.

 این جدول را بررسی کردیم تا ببینیم کدام شهر در 11 سال گذشته، بیشترین رتبه‌ی زیر 10 کشوری را داشته است؛ تهران در سه سال گذشته هر سال، یک رتبه‌ی زیر 10 کشوری داشته است و در مجموع 11 سال، دوازده نفر از تهرانی‌ها موفق شدند، رتبه‌ی زیر 10 کشوری به دست آورند. 

در سال‌های 93 و 97 هیچ یک از تهرانی‌ها رتبه‌ی زیر 10 کشوری تجربی را به دست نیاوردند و در سال 99، هم‌زمان با کرونا، سه تهرانی رتبه‌ی زیر 10 کشوری تجربی داشتند. 

اما کدام شهر بیشترین تعداد رتبه‌های یک رقمی کشوری تجربی را در 10 سال گذشته داشته است؟

تبریزی‌ها در طی 11 سال گذشته، مجموعا 15 رتبه‌ی زیر 10 کشوری تجربی را به دست آوردند و فقط در سال 97 هیچ رتبه‌ی زیر 10 کشوری تجربی نداشتند. 

سهم بقیه‌ی شهرها چقدر است؟

 پس از تبریز و تهران، شیراز با  8رتبه و اصفهان با 6 رتبه و اردبیل با 5 رتبه و مشهد و یزد هر کدام با 3 رتبه در جایگاه‌های بعدی این 11 سال قرار دارند.

اهمیت آموزشی این آمار در چیست؟ از این آمار چه نتیجه‌ای می‌گیریم؟

 می‌دانیم که رشته‌ی تجربی هم اکنون پرتعدادترین و پر رقابت‌ترین رشته، در میان رشته‌های دبیرستانی و در کنکوراست. 

نیمی از دانش‌آموزان کنکوری در این رشته شرکت می‌کنند. اما تهران، جایگاه اول را ندارد. 

تقریبا 90% رتبه‌های یک رقمی کشوری تجربی در 10 سال گذشته متعلق به شهرستان‌ها بوده و سهم پنج کلان شهر کشور، کمتر از نصف بوده است؛ یعنی 45% و بیش از نیمی از رتبه‌های زیر 10 کشور تجربی از منطقه‌ی 2و 3 کنکور یعنی شهرهای متوسط و کوچک آمده‌اند. 

نتیجه: هم اکنون و سال به سال دانش‌آموزان شهرستانی رقابت جدی‌تری دارند. صبا معصوم‌نیا از بندرعباس امسال رتبه‌ی یک کشور را به دست آورد، اما به این عدد خیره‌کننده هم توجه کنید؛ او 4295 پاسخ صحیح فقط در آزمون‌های کانون در سال دوازدهم داشت. 

نفر بعدی هم از ساری علی خلیلی با 4041 پاسخ صحیح فقط در سال آخر به رتبه‌ی هفتم کشور رسید.

 شما هم تلاش کنید نتیجه این که: دانش‌آموزان سخت‌کوش در هر کجای ایران که هستند، می‌توانند با پیوستگی مداوم و غیبت نکردن به جایگاه‌های بالا و بالاتر برسند.

 اعداد و آمار این 10 سال گذشته در پرتعدادترین و پررقابت ترین رشته‌ی کنکور این مهم را ثابت می‌کند.

چهار نتیجه‌ی مهم از اولین گفت و گو با رتبه‌های برترامسال 

هر سال در هنگام جشن نخبگان که برای رتبه‌های زیر 10 کشوری و مناطق کنکور برگزار می‌کنیم و با رتبه‌های برتر گفت و گو می‌کنم؛ معمولا یک هفته قبل از مراسم کشوری، مراسم تجلیل از رتبه‌های زیر 1000 تهران برگزار می‌شود. دیروز با 9 نفر از پسران تهرانی که رتبه‌های یک رقمی منطقه‌ای و کشوری در سه رشته به دست آورده بودند، صحبت کردم. 

موضوع گفت وگوهای امسال من، بیشتر موضوعات فراشناختی است: چگونه درس می‌خواندید؟ روش‌های درس خواندن را در زمینه‌های مختلف می‌پرسیدم.

 در این جا به چهار نکته‌ی مشترک و جالب اشاره می‌کنم که برای شما هم می‌تواند موثر باشد:

سوال اول: ما، در کانون هر دو انتخاب را برای شما قرار داده بودیم. هم می‌توانستید در آزمون‌های کانون به صورت حضوری شرکت کنید و هم به صورت آنلاین. شما کدام را ترجیح دادید؟ 

پاسخ همه‌ی دانش‌آموزان برتر که دیروز با ایشان گفت وگو کردم بدون استثناء این بود: آزمون حضوری را ترجیح می‌دادیم و چند نفر از این دانش‌آموزان شاید یک یا دو آزمون را به صورت آنلاین و در شرایط خاص شرکت کرده بودند.

 ایشان می‌گفتند با شرکت در آزمون‌ها به صورت حضوری شرایط آزمون واقعی و رسمی را تجربه می‌کنند و فقط در مواردی که مشکل خاصی دارند و آن هم شاید یک یا دو بار در سال به صورت آنلاین آزمون می‌دادند.

سوال دوم: نسبت درس خواندن و تست زدن شما در درس‌های مختلف چگونه بود؟ چقدر درس می‌خواندید و چقدر تست می‌زدید؟

پاسخ را به صورت جداگانه برای درس‌های مختلف پرسیدم. 

در درس‌های ریاضی و فیزیک برای رشته‌های تجربی و ریاضی و در درس‌های ریاضی و اقتصاد و عربی و علوم و فنون برای رشته‌ی انسانی اولویت قطعی با تست زدن بود. 

در درس ریاضی همگی بیش از 90% وقت خود را صرف تست زدن می‌کردند؛ درس را در کلاس درس یاد می‌گرفتند و پس از تست زدن با بررسی پاسخ‌های اشتباه، یادگیری خود را کامل می‌کردند. 

در درس فیزیک تقریبا در حد ریاضی، بیشتر زمان را صرف تست زدن می‌کردند. 

درس‌های شیمی و زیست برای تجربی‌ها و درس‌های متنی برای انسانی‌ها نسبت مطالعه کردن بیشتر بود؛ البته در این جا هم بین 50 درصد تا 30 درصد وقت را صرف مطالعه و بقیه‌ی زمان را صرف تست زدن می‌کردند. 

پاسخ دانش‌آموزان برتر، نقاط مشترک زیادی داشت و در برخی زمینه‌ها متفاوت و خاص بود، البته بهتر است خودتان پاسخ‌های متنوع و متفاوت دانش‌آموزان را به مهارت‌های فراشناختی‌شان شخصا مطالعه کنید و متناسب با شرایط خودتان، بهترین روش را انتخاب کنید.

سوال سوم: چند ساعت درس می‌خواندید؟ در پاییز و زمستان، چند ساعت درس می‌خواندید؟ در بهار، چند ساعت درس می‌خواندید؟

 پاسخ به این سوال خیلی متفاوت بود. نقطه‌ی مشترک این بود که همه‌ی برترها در بهار خیلی بیشتر از پاییز و زمستان درس می‌خواندند. 

اکثرشان می‌گفتند در کلاس دهم، درس خواندن را کم تر جدی می‌گرفتند (نکته‌ی جالب برای دانش‌آموزانی که کار را به سال دوازدهم و سال یازدهم موکول نمی‌کنند و خیلی زودتر و به صورت جدی‌تر درس می‌خوانند).

 ساعت مطالعه را از پنج ساعت تا دوازده ساعت در کلاس دوازدهم مطرح می‌کردند. 

جالب این بود که هر کدام، نظر خودشان را بدون توجه به قضاوت هم‌کلاسی‌ها و دیگران بیان می‌کردند؛  ویژگی برترهای امسال را در روحیه‌ی مستقل و خودشناسی و خود تنظیمی بیشترشان دیدم. خودشان را بهتر می‌شناسند و بهتر تنظیم می‌کنند.

سوال چهارم: آیا ساعات خواب منظم داشتید؟ چند ساعت می‌خوابیدید؟ 

پاسخ به این سوال هم متفاوت بود. تعداد کمی ساعت خواب منظم داشتند و البته آن‌ها هم که ساعات خواب‌شان منظم نبود می‌خواستند و دوست داشتند که منظم باشند اما نتوانسته بودند. دیرترین ساعت خواب، ساعت یک بود و کمترین ساعت خواب، ساعت ده و نیم. نکته‌ی خیلی جالب این بود که با 9 نفری که دیروز صحبت کردم هیچ کدامشان به فکر رکورد زدن در کم کردن ساعت خواب و کم خوابیدن نبودند و بین 7 تا 8 ساعت می‌خوابیدند. 

و بقیه‌ی سوال‌ها: با توجه به ویژگی‌های خاص هر دانش‌آموز سوال‌های دیگری هم پرسیدم. تمرکز امسال من روی مهارت‌های فراشناختی و روش‌های مطالعه است.

 خوب است خودتان مصاحبه‌ها را بخوانید. اما باید روش‌های مناسب خودتان را انتخاب کنید. تقلید کورکورانه فایده‌ای ندارد؛ اما یادگیری از دیگران خوب است. 

و در پایان، یک خبر در باره‌ی بخش تازه‌ی جشن نخبگان امسال: 

امسال بخش قهرمانان تاب‌آوری را در جشن نخبگان ایجاد کرده‌ایم. 

قهرمانان تاب‌آوری، دانش‌آموزانی هستند که در شرایط دشوار و گاهی بسیار دشوار درس خوانده‌اند و به نتایج خیلی خوب رسیده‌اند.

 22 نفر از دانش‌آموزان را انتخاب کرده‌ایم؛ داستان‌های این قهرمانان الهام‌بخش و تأثیرگذار است. هر موقع خواستید مأیوس شوید می‌توانید یکی از این داستان‌ها را بخوانید و شما هم ادامه بدهید.

در نبرد انسان‌های سخت و شرایط سخت، این انسان‌های سخت هستند که می‌مانند و ادامه می‌دهند.

                                                             نویسنده: کاظم قلم چی