برنامه ریزی واژه ای است که در ابتدای هر کاری برای رسیدن به نتیجه مطلوب از آن صحبت می شود. در موضوع درس خواندن، برنامه ریزی یعنی بتوانیم یک حجم مشخص از درس و مباحث را در یک بازه ی معین براساس اولویت و استراتژی های نوع مطالعه مرتب کنیم.

نکته ی مغفول مانده در آزمون دادن این است که عمده ی تمرکز ما در برنامه ریزی در ابتدای کار است و بعد از حاصل شدن نتیجه، برنامه ریزی خیلی واضحی نداریم. نداشتن برنامه ریزی در پایان کار برای رفع مشکلات یعنی روبرو شدن با حجم زیادی از نکات، اشتباهات، نواقص و موارد دیگر. اگر نتوانیم برنامه ریزی در پایان کار داشته باشیم تا نواقص را به صورت طبقه بندی شده رفع کنیم دچار ناامیدی و آشفتگی می شویم و با انبوهی از مسائل روبرو خواهیم شد که رفع آن ها در زمان کوتاه بسیار دشوار یا غیر ممکن خواهد بود. پس چه کار کنیم؟!

راه کار شخصی سازی کردن رفع نواقص بعد از هر آزمون است. با توجه به سطح متنوع آموزشی دانش آموزان و تنوع تسلط به مباحث و تیپ بندی سوال ها برای رسیدن به نتیجه حداکثری باید براساس سطح خود، سوالات اشتباه و نزده را طبقه بندی کنید و در هر آزمون تا یک سطح دشواری مشخص به سراغ رفع نواقص بروید. البته ممکن است شما در یک درس مسلط باشید و یا به آن علاقه داشته باشید یا معلم خوبی داشته باشید یا هر دلیل دیگر و بخواهید تا بالاترین سطح دشواری به آن ها بپردازید و به درس دیگر در سطوح دشواری پایین یا متوسط بسنده کنید. این برای هر دانش آموز متفاوت است.

ابزار در دسترس چیست؟ 

الف:در کنار باکس های پاسخ گویی سوال در کارنامه کاغذی و پی دی اف کارنامه در صفحه شخصی سطح دشواری سوالات با ارائه اعداد 1 تا 10 در یک شکل بیضی مشخص شده است. 

یک ساده ترین و ده دشوارترین است.

اینجاست که باید برنامه ریزی کنید. کارنامه را دریافت کرده اید. برنامه ی مدرسه تان و آزمون ها و کارهای کلاسی تان پیش روی شماست. از وضعیت تسلط خودتان هم بر مباحث براساس زمانی که گذاشته اید و تعداد تمرین و سوال های متنوع با سطح دشواری مختلف که حل کرده اید تا حد زیادی آگاه هستید. برنامه ی آزمون های پیش رو  و ایستگاه های جبرانی هم در دسترس تان است. این که مبحث مورد نظر مبحث پایه ای و مهمی است یا موضوع مستقلی است نیز حتما تاثیر گذار است. حال برای ساده سازی اجرا تصمیم بگیرید در هر درس تا سطح دشواری 1و2 و3  پیش می روید یا سطح دشواری 4 و 5 و6 هم به آن اضافه می کنید و یا سطح آموزشی خوبی دارید و حتما موضوعات مربوط به سوالات با سطح دشواری 7، 8، 9 و 10 را نیز برطرف می کنید.

کمال گرایی رفع تمام موضوعات و نواقص در هر آزمون شما را تحت فشار قرار می دهد. باید آگاهانه پیش بروید و به سراغ سوالات ساده تر و مهم تر بروید.

ب: سوال مشابه امتحانی که ممکن است با قسمت قبل هم پوشانی داشته باشد. یعنی یک سوال هم سوال مشابه امتحانی باشد و هم سوالی باشد که سطح دشواری آن 2 است و شما حتما به آن خواهید پرداخت یا ممکن است شما بخواهید فقط سطح دشواری 1، 2 و 3 را رفع کنید و سوال مشابه امتحانی سطح 5 داشته باشد. در تحلیل آزمون حتما سوالات مشابه امتحانی را در کنار باکس سطح دشواری در اولویت قرار دهید. جهت یادآوری: در مقاطع دبستان 5 سوال و متوسطه اول 4 سوال، متوسطه دوم و کنکوری ها 3 سوال از هر ده سوال ، مشابه امتحانی هستند.

در هر آزمون به تحلیل و فراگیری سوالات از ساده ترین به دشوارترین ها(تعیین سطح دشواری برای هر فرد متفاوت است) و سوالات مشابه امتحانی بپردازید.

قرار نیست تمام نواقص یادگیری را به یک باره رفع کنید. تثبیت و تسلط بر برخی تیپ بندی سوالات و مفاهیم آن نیاز به زمان دارد. همان طور که در سر جلسه آزمون خود کنترلی مواجهه با سوالات اهمیت دارد خود کنترلی رفع نواقص یادگیری بعد از امتحان هم مهم است. همان طور که با اولویت باید در جلسه آزمون به سراغ حل سوالات رفت بعد از آزمون و در تحلیل و رفع نواقص هم باید با طبقه بندی و اولویت مشخص شده براساس وضعیت شخصی سازی شده تان پیش رفت.