ما پدرها و مادرها وقتی به رویکردهای آموزشی برای فرزندانمان فکر می‌کنیم، ناخودآگاه ذهنمان به سمت دورانی می‌رود که خودمان مدرسه می‌رفتیم. در این مقایسه متوجه خواهیم شد که فرزندمان از نظر آموزش نسبت به خودمان جلوتر هستند و این موضوع نه فقط مربوط به امکانات آموزشی که به تلاش بیشتر آن‌ها هم مربوط می‌شود. دو اتفاق مهم در حوزه‌ی آموزشی که در این سال‌ها گسترده شده است برنامه‌ریزی و خودآموزی است.
1- برنامه‌ریزی به فرزند ما کمک می‌کند تا بداند قرار است در یک روز چه کارهایی انجام بدهد. او برنامه‌ریزی می‌کند و عملکردش را در دفتر برنامه‌ریزی ثبت می‌کند. ثبت عملکرد مطالعاتی یک اتفاق جالب برای ما پدرها و مادرهاست.
2- خودآموزی به فرزند ما کمک می‌کند تا در کنار آموزش معلم، خودش هم نقشی در یادگیری داشته باشد. او بعد از هر آزمون یا امتحان، به سراغ کتاب خودآموزی می‌رود و اشکالات خود و نکات مهم را در آن ثبت می‌کند تا هم یادگیری‌اش را کامل کند و هم کتابی ارزشمند برای مرورهای بعدی داشته باشد. خودآموزی هم یک پدیده‌ی جالب برای ما پدرها و مادرهاست.
پاسخ دهید