یکی از ویژگی‌های مهم افراد موفق در لحظه زندگی کردن است. در لحظه زندگی کردن در ابتدا چالش‌برانگیز است. در لحظه بودن تمرکز حواس می‌خواهد. تمرکز حواس انرژی می‌خواهد. نباید تنبل بود. شاید همین میل به تنبلی و عدم تمایل به صرف انرژی یکی از ریشه‌های تفاوت افراد باشد. چون که ذاتاً تمایل به سکون داریم.

تا به حال مدیتیشن انجام داده‌اید؟ تمرکز بر تنفس. خالی کردن ذهن. خالی کردن ذهن به این معنا نیست که به هیچ‌چیز فکر نکنید؛ بلکه به این معنا است که با هجوم افکار مختلف به ذهن در اسرع وقت آن‌ها را از ذهن خود خارج کنید. مدیتیشن نمونه‌ی بارز در لحظه بودن است.

آزمون دادن و حل مسئله باعث می‌شود در لحظه‌ی حال باشید (مانند مدیتیشن). انرژی بیشتری صرف کنید. خارج از دایره‌ی راحتی باشید. خارج از دایره‌ی راحتی بودن یعنی رشد و پیشرفت!

در آزمون دادن یک محتوا را از زوایای مختلف می‌بینید، تحلیل می‌کنید و حتی طرح سؤال‌های جدید را از نگاه خودتان انجام می‌دهید. حال این سؤال پیش می‌آید که چرا آزمون دادن این قدر مهم است؟ چرا باید پیوستگی در آزمون دادن داشته باشیم؟

آنزیمی به نام pkmzeta در سیناپس‌های مغز وجود دارد و شبیه موتورهای حافظه‌ی کوچکی هستند که اطلاعات را به کار می‌گیرند. حال هر چقدر حل مسئله‌ی بیشتری داشته باشیم و در این کار پیوسته عمل کنیم، آنزیم‌ها تحرک بیشتری خواهند داشت. تحرک بیشتر یعنی دسترسی بیشتر به اطلاعات. یعنی جلوگیری از ته‌نشین شدن اطلاعات و در نهایت جلوگیری از فراموشی آن‌ها.